Kopiec o poranku

Środa, 31 sierpnia 2016 · dodano: 02.09.2016 | Komentarze 1

... czyli "gumowanie toru" dla kolegi Rafała, który podjeżdża go dziś 104 razy. Good Luck Man!!!

Strava

Dojazd

Środa, 31 sierpnia 2016 · dodano: 02.09.2016 | Komentarze 0

Las Wolski - Zielonki

Wtorek, 30 sierpnia 2016 · dodano: 02.09.2016 | Komentarze 0

Strava

Dojazd

Wtorek, 30 sierpnia 2016 · dodano: 02.09.2016 | Komentarze 0

Dojazd

Poniedziałek, 29 sierpnia 2016 · dodano: 02.09.2016 | Komentarze 0

Rozruch

Sobota, 27 sierpnia 2016 · dodano: 02.09.2016 | Komentarze 0

Dojazd

Wtorek, 23 sierpnia 2016 · dodano: 02.09.2016 | Komentarze 0

Dzień 11 - epilog kolejowy, czyli do Krakowa ze Stróż by Regio.

Wtorek, 23 sierpnia 2016 · dodano: 29.08.2016 | Komentarze 0

Stacja PKP Stróże. ... taki sentymentalny nieco epilog wyprawy, bo przecież te 25-30 lat temu to z tego miejsca startowało się w Beskidy, do Zagórza i w Bieszczady, czy wracało do Krakowa na studia. ... Nie ma już knajpy z tamtych lat, ale właściciel tej nowej, w której popijam piwo czekając na Regio do Krakowa widział mnie wczoraj gdzieś pod Bardejowem, a dziś poznał mnie po sakwach. Miło się gada :-) Przedział rowerowy. Słucham muzyki, której nie włączyłem przez 10 dni. Stacyjki. Stacje. Kraków. To już na prawdę koniec ...

W sumie wyprawa z Budapesztu, przez wybrane pasma górskie południowej i zachodniej Rumunii i dalej wschodnie Węgry i Słowację do Gorlic, zajęła mi 11 dni, w czasie których pokonałem dystans 1602 km i 17 342 m podjazdów.

Zdjęcia: http://szlakiidrogi.pl/rumunia-dzien-po-dniu/

Dzień 10 - Zb. Domasa - Gorlice (i zupa u rodziców)

Poniedziałek, 22 sierpnia 2016 · dodano: 29.08.2016 | Komentarze 0

Budzę się ze strachem, że pewnie przespałem chwilową przerwę w opadzie. Ale nie ... leje równiutko. Wyciszam budzik, naciągam śpiwór. Kolejne przebudzenie i rzeczywiście nie pada. Szybko pakuję się, zwijam namiot pod tropikiem, jem śniadaniem. Dopinam sakwy, gdy zaczyna padać. Jadę. Pierwsze 20 km leje, jak na forumowym zlocie. Po chwili deszcz ustaje, a droga szybko obsycha. Pojawia się wiatr; zimny, jesienny, prosto w twarz. Zmulony nieco ciężko kręcę i toczę walkę z tym niewygodnym przeciwnikiem. W Krucovie zatrzymuję się na zakupy i objadam bezpańską gruszę. W Bardejowie znika cała czekolada studencka z bakaliami. Wieje coraz mocniej. Na kilka km przed granicą przydrogowy termometr pokazuje 16C. Beskid Niski ... kocham te góry, niby małe, ale zawsze odbierałem w nich jakąś lekcję: pierwszy zimowy biwak, pierwsze ognisko, pierwsze ukochane schronisko na Magurze Małastowskiej, pierwszy rowerowy podjazd na przełęcz Małastowską, który wydawał mi się w wieku 12 lat jakimś niebotycznym wręcz wyczynem. Znów zachciało mi się łazić po Beskidach. Sentymentalnie zakręcony stan miłego sercu continuum. I nawet deszcz w Siarach przyjąłem z radością. W końcu dom. Mama proponuje obiad, ojciec nalewkę. Wybieram wannę ... a potem, jem, jem, piję i wiem, że to koniec wyprawy - za dużo luksusów, bym jutro miał kręcić do Krakowa. Zresztą to nie w nim zacząłem całą tą eskapadę ...

Zdjęcia: http://szlakiidrogi.pl/rumunia-dzien-po-dniu/

Dzień 9 - Merk – Zb.Domasa (Słowacja)

Niedziela, 21 sierpnia 2016 · dodano: 29.08.2016 | Komentarze 0

Wschodnie Węgry. Płasko jak na stole. W Merk ocembrowane źródełko. Potem na północ, na Mateszalkę. Znów opuszczone sady jabłkowe i śliwkowe, potem trochę winogron. Kolejny dzień, gdy objadam się owocami ;-). Zjeżdżam w boczne szutry. Wokół pola słoneczników, kukurydzy i wielkie łany konopi. W Pusztadobos zaczynam się zastanawiać czy nie jestem na Jamajce - konopie rosną wszędzie. Kisvarda, Cigand, Pacin ... rzeka Cisa, charakterystyczny most, granica. Witaj Słowacjo. W Wielkim Kamieńcu stwierdzam, że melon nie przetrwa reszty trasy i zjadam go w całości. Nad rzeką Bodrog mijam najniżej położoną część Słowacji. Upał. Znów boczne drogi wzdłuż rzeki Ondavy. Fajnie się jedzie. Staję tylko przy naprawdę godnych tego jabłonkach ;-) Nie wiem kiedy mijają kilometry. We Vranovie zajeżdżam na stację. Dzwonię do rodziców, którzy mieszkają w Gorlicach proponując im "nocny nalot" - mam ochotę sieknąć 300 km. Zachwyceni nie są, więc jadę nad zbiornik Domasa. Pływam do zmierzchu, jem kolację, palę fajkę wgapiając się w niebo, na którym gdzieś daleko i wysoko "rozgrywa się" burza. Po ciemku rozkładam namiot. Wizja jutrzejszego obiadu w rodzinnym domu uśmiecha. Szybko zasypiam. Budzi mnie deszcz. Leje. Ostro leje. Burza zawitała nad Domasę. Momentami "robi się biało" w namiocie od wyładowań. "Dobra, trzeba to przespać" ... odpływam.

Zdjęcia: http://szlakiidrogi.pl/rumunia-dzien-po-dniu/